Team Innovatieve Zorgtechnologie van zorgorganisatie Esdégé-Reigersdaal brengt de mogelijkheden van technologie onder de aandacht van cliënten, verwanten en begeleiders. De organisatie gaat daarbij uit van vragen van cliënten. Projectleiders Wendy Langedijk en Casper Evers: “Vanuit dit team kunnen we oplossingen aanreiken die echt iets toevoegen aan het leven van de cliënt.” Kiki, moeder van Thijs, is enthousiast: “We zijn er allemaal blijer van geworden.”
“Met Team Innovatieve Zorgtechnologie kunnen we oplossingen aanreiken die echt iets toevoegen aan het leven van de cliënt”
Esdégé-Reigersdaal wil het gebruik van digitale en technische hulpmiddelen inzetten om de zelfstandigheid, zelfredzaamheid en het comfort van cliënten met een beperking of niet-aangeboren hersenletsel te vergroten. In januari 2019 ging daarom het project Doe’RToe van start. Doe’RToe staat voor Digitale Ondersteuning, Eigen Regie, Technologische Ontwikkeling en E-health. Het staat ook voor oplossingen die er echt toe doen voor de cliënt. Wat begon als project Doe’RToe wordt tegenwoordig uitgevoerd door Team Innovatieve Zorgtechnologie.
“De aanleiding van het project was dat een aantal casussen stil bleef liggen”, vertelt Casper. “Er was te weinig kennis en kunde in huis om technologische oplossingen te vinden voor bepaalde vraagstukken. Zo was er een kind dat zelf keuzes wilde maken, maar de knoppen op het kieskastje waren te klein. Een andere cliënt wilde zelf zijn bed hoog en laag zetten, maar kon de knoppen van het bed niet zelfstandig bedienen. Ook kwamen er steeds meer vragen over beeldbellen en het gebruik van de iPad. Iedereen keek elkaar aan van: ‘Weet jij er iets van?’ Toen is Doe’RToe opgestart, een soort cold-case-team dat ervoor zorgde dat vragen met een mogelijk technologische oplossing werden opgepakt en opgelost.”
“Doe’RToe is gestart als een soort cold-case-team dat ervoor heeft gezorgd dat vragen met een mogelijk technologische oplossing werden opgepakt en opgelost.”
Aansluiten op de vraag van de cliënt
Inmiddels is de doelstelling aangepast. Taak van het Team Innovatieve Zorgtechnologie is nieuwe zorgtechnologie onder de aandacht brengen van medewerkers, cliënten en naasten, zodat waar mogelijk technische hulpmiddelen worden ingezet om de zelfredzaamheid, zelfstandigheid en het comfort van cliënten te vergroten. Inmiddels zijn er verschillende deelprojecten. Zo zijn er de deelprojecten Slim Incontinentiemateriaal, Domotica en Slimmer, een databank van cursussen en trainingen, Digitale Dokterstas en Hume, dat door meting van hartslag, transpiratie en een slim algoritme kan aangeven of het gedrag van een cliënt gaat escaleren.
Wendy vertelt: “We willen laten zien wat de meerwaarde van technologie kan zijn. Daarvoor zijn zes aandachtsfunctionarissen aangesteld bij vier kindclusters. De aandachtsfunctionarissen zijn begeleiders die in hun eigen cluster in gesprek gaan met hun collega’s. Begeleiders weten of kinderen of ouders specifieke vragen of problemen hebben. De aandachtsfunctionaris brengt vervolgens de cliënt, verwanten en begeleider in contact met Team Innovatieve Zorgtechnologie. Wij gaan dan met hen in gesprek, soms met een orthopedagoog, logopedist of ergotherapeut erbij. Cliënt, verwanten en begeleider blijven betrokken tot er een passende oplossing is gevonden.”
“Cliënt, verwanten en begeleider blijven betrokken tot er een passende oplossing is gevonden.”
iPad die aan alle wensen voldoet
Ook moeder Kiki kwam op die manier in contact met Team Innovatieve Zorgtechnologie. “Mijn zoon Thijs is dol op muziek en filmpjes. Hij praat niet, kan geen gebarentaal en heeft een slechte handmotoriek. Hierdoor kan hij de cd- of dvd-speler niet zonder hulp gebruiken. Hij kan alleen door plaatjes aan te wijzen laten zien wat hij wil. Terwijl je als ouder wil dat je kind zoveel mogelijk zelf kan.”
“Je wilt graag dat je kind zoveel mogelijk zelf kan.”
Kiki vroeg advies aan een ergotherapeut. “Ik zocht een waterbestendig, stootvast en simpel cd- en dvd-apparaat. Helaas bestond dat niet. De begeleider vroeg daarom Wendy erbij. Zij gaf aan dat een bestaand middel als een iPad hiervoor heel goed aan te passen is. Door alle onnodige klikbare icoontjes te verbergen en de inlogcode weg te laten, krijg je een overzichtelijk beginscherm. Dankzij YouTubeKids kan Thijs snel zien of hij een filmpje of muziekje wil bekijken of luisteren. Ook hebben we de iPad voorzien van een goede beschermhoes. Met al deze aanpassingen, voldoet de iPad nu aan alle wensen.”
Praatplaat brengt behoeftes in kaart
Bij de zoektocht naar een passend hulpmiddel is het belangrijk om de tijd te nemen voor onderzoek naar wat de behoefte nu echt is. “Onze aandachtsfunctionarissen merken dat het best lastig is om alle benodigde informatie te verkrijgen”, vertelt Wendy. “We moeten de vraag zien te verhelderen en verdiepen. Daarvoor gebruiken we een praatplaat die is gebaseerd op de methode Dit Vind Ik Ervan! Deze methodiek hanteerden we al bij het evalueren van het begeleidingsplan. De praatplaat wordt nu gebruikt voor een tussentijdse, kortere manier van checken op mogelijke hulpvragen. Op de plaat komen onderwerpen naar voren als gevoelens delen of emoties erkennen. Dat geeft de medewerkers ideeën over wat ze kunnen vragen. Kan het kind bijvoorbeeld duidelijk maken dat hij of zij lichamelijke ongemakken heeft? Of moeite heeft keuzes duidelijk te maken? Zo kom je ook op vragen die mogelijk met technologie op te lossen zijn. Vervolgens ga je samen op zoek naar een passend hulpmiddel.”
“Met wat aanpassingen kan een normaal middel ook heel goed werken”
Moeder Kiki heeft gemerkt dat doorvragen helpt. “Als ouder ben je niet altijd goed op de hoogte van wat er allemaal is. Zelf zou ik bijvoorbeeld nooit aan een iPad hebben gedacht voor Thijs. Soms ben je geneigd om ingewikkelder te denken dan nodig. Dan ga je op zoek naar allemaal dure technologische middelen. Middelen die speciaal voor mensen met een beperking ontwikkeld zijn. Terwijl met wat aanpassingen een normaal middel ook heel goed kan werken.”
Techniek is niet het hoofddoel
In het afgelopen jaar zijn op deze manier zo’n 35 individuele cliëntvragen opgelost. “Nu willen we kijken of we sommige middelen voor grotere groepen cliënten kunnen inzetten”, aldus Casper. “Daarbij waken we ervoor dat we technologie grofmazig uitrollen over afdelingen. Techniek is niet het hoofddoel. Er moet een vraag zijn van een cliënt die we willen beantwoorden. Het kieskastje voor het jongetje bijvoorbeeld heeft nu grotere druktoetsen. Die jongen kan nu zelf kiezen en is daardoor veel rustiger. En dat zien we bij meer kinderen. Zelfredzaamheid en zelfstandigheid vergroten – daar gaat het om.”
Aan het eind van dit jaar wordt het project Volwaardig leven geëvalueerd. “We willen kijken of we met aandachtsfunctionarissen kunnen blijven werken. Hun rol is heel belangrijk, zij kunnen hun team informeren over wat er technisch allemaal mogelijk is en de vragen binnen de clusters signaleren.”
“Thijs staat meer open en doet meer mee met ons als gezin.”
Voor moeder Kiki is het belang van Team Innovatieve Zorgtechnologie overduidelijk. “Het mooie is dat Thijs nu heeft ervaren dat hij zelf iets kan. Hierdoor is hij zich meer gaan ontwikkelen. Hij staat meer open en doet meer mee met ons als gezin. Bovendien hoeven we hem nu niet iedere keer te helpen bij het aan- en uitzetten van een muziekje of een filmpje. Daar zijn we allemaal blijer van geworden.”
Deel deze pagina via:
